Zapowiedź – Moje cudowne dzieciństwo w Aleppo

Teraz, gdy wszyscy wokół tyle mówią o Syrii, posłuchajmy
głosu z samego centrum konfliktu – głosu ośmioletniej Jasminy z
Aleppo.

Głosu zmęczonego wojną, która trwa już piąty rok.
Zdziwionego tą niebezpieczną zabawą dorosłych, która
dosięga dzieci. A przecież to one powinny się bawić na
prawdziwych placach zabaw. I grać w piłkę nie o kulach. Głosu
przedwcześnie dojrzałego, bo w czasie wojny dorasta się znacznie
szybciej, zwłaszcza gdy próbuje się zrozumieć, o czym mówią
dorośli, i dorośle odpowiadać na pytania młodszych braci.

A jak w atlasie zaznacza się wojny? – takie pytanie
mogłoby zadać niejedno syryjskie dziecko…

Jesteśmy z Jasminą w Aleppo, gdzie bezpiecznie bywa tylko… w
bajce. I jak Jasmina poznajemy sytuacje i słowa, których żadne
dziecko nigdy nie powinno poznać. Dzięki tej książce i my je
poznamy, i staniemy się silniejsi. Bo jak mówi pan Safik, uczący
potajemnie Jasminę matematyki, dopóki górujemy nad wrogami naszą
wiedzą, nigdy nas nie pokonają. Dlatego trzeba jak najwięcej
wiedzieć – i pamiętać o zwyczajnych ludziach, o Jasminie, Nabilu
i Tariku, o ich rodzicach i przyjaciołach z Syrii.

Historie takie jak ta nigdy nie powinny się zdarzyć – a jednak
się zdarzają, tu i teraz, tuż obok nas. Tym bardziej ważne, byśmy
przeczytali i zapamiętali książkę przejmującą nie mniej niż
jej tytuł: Moje cudowne dzieciństwo w Aleppo.